روسیه کابوس «موشک‌های اسکندر» را برای ناتو به واقعیت تبدیل کرد
تاریخ انتشار: ۱۸ بهمن ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۷۰۶۲۷۱۳
به گزارش سرویس بین‌الملل جام نیـوز، روزنامه اینترنتی «وزگلیاد» در تحلیلی نوشت: آنچه رهبران ناتو و کشورهای منطقه دریای بالتیک مدتهای زیادی از آن وحشت داشتند، بالاخره به وقوع پیوست. سامانه‌های موشک‌های «اسکندر» روسی که قادر هستند بر سامانه دفاع ضدموشکی آمریکا فایق آمده و آن را خنثی کنند، به منظور استقرار و آمادگی رزمی دائم، به منطقه کالینینگراد، غربی ترین نقطه از خاک روسیه، منتقل گردیدند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
"دالیا گریباوسکایته" رئیس جمهوری و "رایمونداس کاروبلیس" وزیر دفاع کشور لیتوانی روز گذشته با ابراز نگرانی از این رویداد، اعلام کردند که روز دوشنبه سامانه‌های موشک‌های عملیاتی-تاکتیکی «اسکندر» به منطقه کالینینگراد، منتقل شدند. رئیس جمهوری لیتوانی با اعلام این مسئله، هشدار داد که این موشکها به منظور استقرار دائم به منطقه آورده شده اند و این به معنای تهدیدی جدی نه تنها برای لیتوانی، بلکه برای نیمی از کشورهای اروپایی است.
وزیر دفاع این کشور نیز یادآور شده که پیش از این، موشک‌های «اسکندر» که قادر به حمل کلاهک‌های هسته‌ای هستند، تنها بطور موقت و برای انجام مانورهای نظامی به منطقه کالینینگراد منتقل میشدند، ولی اینبار وضعیت متفاوت است و با توجه به وجود تکمیل زیرساختارهای لازم برای آنها، این استقرار دائمی است.
هر دو سیاستمدار لیتوانیایی اشاره‌ای به منبع این اطلاعات نکردند. ولی این مسئله واقعیت دارد که در راس ساعت 12،29 ظهر روز دوشنبه یک کشتی حمل و نقل معمولی از بندر سنت پترزبورگ وارد منطقه کالینینگراد شد و اطلاعات مربوط به آن هم در مرکز اطلاعاتی «Marinetraffic.com» منتشر شد. ظاهرا مقامات ویلنیوس هم از این طریق متوجه شدند که نظامیان روسی موشک‌های «اسکندر» را به کالینینگراد منتقل کرده‌اند.
روسیه انتقال موشک‌های «اسکندر» به کالینینگراد را پنهان نکرد
مقامات مسکو اطلاعات رسیده از ویلنیوس را تکذیب نکردند. "ولادیمیر شامانوف" رئیس کمیته امور دفاعی دمای دولتی روسیه در گفت‌وگو با این روزنامه تایید کرد: «بله موشک‌های «اسکندر» در کالینینگراد استقرار یافته و زیرساختارهای نظامی بیگانه بطور خودکار در اولویت فهرست اهداف این سامانه قرار می گیرند.» وی در پاسخ به این سئوال که چطور در ناتو از زمان دقیق انتقال این موشکها مطلع شده اند، گفت: «بهتر است از وزارتخانه مربوطه این سئوال شود.»
در اواخر ماه ژانویه بود که "سرگئی شایگو" وزیر دفاع روسیه از پایان ساخت منطقه پارک ویژه موشک‌های «اسکندر» در کالینینگراد خبر داد. بعد از آن، انتقال این موشکها به منطقه، دیر یا زود تحقق می یافت.
"یوری میلکونوف" سردبیر مجله تاریخی-نظامی « Baltfort» چاپ ریگا (پایتخت جمهوری لتونی)، تردید دارد که ناتو از طریق ماهواره های اطلاعاتی یا هواپیماهای شناسایی خود که در منطقه بالتیک گشت زنی می کنند، از تاریخ انتقال موشک‌های «اسکندر» به کالینینگراد مطلع شده است.
این کارشناس لتونیایی به «وزگلیاد» گفت: «مسلما تاریخ انتقال این موشکها اطلاعاتی محرمانه است. ولی من فکر می کنم که این منابع اطلاعاتی ناتو نبودند که از این مسئله مطلع شدند، بلکه خود روسها درز اطلاعات در این باره را سازماندهی کردند. اگر آنها می خواستند که ماهواره‌های آمریکایی وجود موشک‌های «اسکندر» در منطقه کالینینگراد را تشخیص دهند، قطعا چنین کاری را انجام می دادند. ولی ظاهرا تصمیم گرفتند که این مسئله هر چه زودتر برملاء شود.»
یوری میلکونوف یادآور شد: «البته ساختارهای فنی ناتو قطعا به خوبی با تاسیسات و مکان احتمالی استقرار موشک‌های «اسکندر» در منطقه آشنایی دارند و روسها از قبل در این باره به آنها هشدار داده بودند. و هیچ موضوع سری نظامی در این رابطه وجود ندارد. در چنین شرایطی اظهارات مقامات لیتوانیایی، فقط یک افشاگری احمقانه است.»
موشک‌های «اسکندر» برای درگیری نظامی احتمالی روسیه با آمریکا
اکنون دیگر همه می دانند که روسیه از سال 2008 به اینطرف در مورد استقرار موشک‌های «اسکندر» در کالینینگراد هشدار داده بود. مسئله این نیست که تحقق این مسئله، طبق ادعای سیاستمداران منطقه بالتیک، تهدیدی برای نیمی از اروپا خواهد بود. بلکه قضیه برعکس است. موشک‌های «اسکندر» برای آن مورد نیاز روسیه هستند تا در صورت بروز درگیری نظامی فرضی بین روسیه و آمریکا، در عرض چند دقیقه عوامل سیستم سپرموشکی آمریکا در قاره اروپا منهدم شوند. این چند دقیقه برای روسیه اهمیت بسیار زیادی دارد تا بتواند به حملات آمریکا با کمک موشک‌های بالستیک قاره پیما، پاسخ دهد.
سرویس‌های اطلاعاتی لیتوانیایی پیش از این پیش بینی کرده بودند که روسیه برای حمله به این کشور نیازی به موشک‌های «اسکندر» ندارد. بلکه استقرار این موشکها از آن جهت برای این کشور خطرناک است که در صورت ضرورت می توانند مانع از اقدامات شرکای لیتوانی در ناتو شود. اظهارات رهبران سیاسی و نظامی روسیه نیز این دیدگاه را تایید می کند.
گروه تجزیه و تحلیل «Stratfor» آمریکا نیز اخیرا اعتراف کرده که روسیه با استقرار نیروهای مضاعف نظامی در منطقه کالینیگراد، در واقع هیچ نقشه تهاجی خاصی علیه کشورهای منطقه در نظر ندارد، بلکه تنها درصدد دفاع از منافع حیاتی خود در رویارویی با ناتو است.
استقرار دائم موشک‌های «اسکندر» می تواند به تحلیلگران و رهبران ناتو این اطمینان را بدهد که در صورت بروز هر نوع تهدیدی، روسیه قطعا به حملات تلافی جویانه دست خواهد زد.
تسنیم
106
منبع: جام نیوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jamnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۰۶۲۷۱۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اینسایدر: برنامه پوتین جنگ همه‌جانبه با ناتو نیست، تضعیف درونی است
تحلیلگران نظامی غربی بر این باورند که پوتین به جای حمله به‌دنبال تضعیف ناتو از درون است تا نقاط ضعفی ایجاد کند که در صورت تمایل بتواند در آینده به آنها حمله کند.
به گزارش ایسنا، برخی از کشورهای غربی مانند آلمان و لهستان نسبت به برنامه‌های احتمالی روسیه علیه سایر کشورهای اروپایی هشدار می‌دهند، اما اینکه آیا ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه واقعا قصد حمله به ناتو را دارد و حمله ممکن است چگونه باشد، هنوز مشخص نیست.
اعضای ائتلاف ۳۲ عضوی ناتو هر کدام سوگند یاد کرده‌اند که بر اساس ماده ۵ پیمان واشنگتن از یکدیگر در برابر حمله محافظت کنند. این بدان معناست که حمله روسیه به یک عضو می‌تواند جرقه جنگی با چند کشور مجهز به سلاح هسته‌ای را ایجاد کند.
این در حالیست که پوتین در ماه مارس هرگونه برنامه‌ای برای حمله به اعضای ناتو را رد کرد و چنین ادعاهایی را «کاملا بیهوده» توصیف کرد. با این حال، روسای نظامی غربی متقاعد نشده‌اند. یک ماه پیش از آن، پوتین غرب را با احتمال حمله اتمی به دلیل حمایت از اوکراین تهدید کرد. او به پیشنهاد اخیر امانوئل ماکرون، رئیس‌جمهور فرانسه مبنی بر اینکه ناتو می‌تواند برای حمایت از کی‌یف به اوکراین نیرو بفرستد، اشاره کرد.
در همین حال تحلیلگران در گفت‌وگو با «بیزنس اینسایدر» گفتند که پوتین در حال انجام یک بازی طولانی است و نتیجه جنگ اوکراین و تلاش طولانی مدت روسیه برای تضعیف و فرسایش ناتو عوامل کلیدی در تصمیم‌گیری در مورد حمله روسیه خواهد بود.
فیلیپ اینگرام، افسر سابق اطلاعات نظامی انگلیس به این رسانه آمریکایی گفت پوتین یک مزیت کلیدی نسبت به غرب دارد. در حالی که رهبران غربی برای دوره‌های انتخاباتی حدودا چهار ساله برنامه‌ریزی می‌کنند، پوتین رهبری است که هیچ رقیب جدی برای قدرت خود ندارد. این بدان معناست که او می‌تواند چندین دهه نگاه به جلو داشته باشد.
اینگرام گفت: «او در حال حاضر خواهان رویارویی مستقیم با ناتو نیست. اما او به شیوه‌ای متفاوت فکر می‌کند و به شیوه‌ای متفاوت از ما در غرب برنامه‌ریزی می‌کند و بنابراین، روشی جدا از متد کشورهای ناتو برای انجام کارها دارد.»
فیلیپ اینگرام گفت: «بنابراین، جاه‌طلبی او در رشد این نیست که سال آینده به کشورهای ناتو و ناتو حمله کند. اما او شرایطی را برای این کار تعیین خواهد کرد.»
تحلیلگرانی مانند اینگرام بر این باورند که پوتین به دنبال تضعیف ناتو از درون خواهد بود تا نقاط ضعفی ایجاد کند که در صورت تمایل می‌تواند در آینده به آن حمله کند. برای انجام این کار، پوتین احتمالا به اصطلاح «جنگ هیبریدی» روسیه علیه کشورهای ناتو را تشدید خواهد کرد.
آنطور که ناتو می‌گوید، جنگ هیبریدی «اغلب در مناطق خاکستری زیر سایه یک جنگ متعارف انجام می‌شود. ابزارها یا ابزارهایی که برای راه انداختن جنگ ترکیبی به کار می‌روند و با هم ترکیب می‌شوند، اغلب به سختی قابل تشخیص، نسبت دادن و تایید هستند.» آنها می‌توانند شامل گسترش تئوری‌های توطئه و اطلاعات نادرست، تقویت احزاب افراطی در برخی کشورها، دامن زدن به تهدیدات تروریستی و راه‌اندازی حملات سایبری برای تضعیف بنیان جوامع غربی باشد.
روث دیرموند، کارشناس حوزه ارتش روسیه در کینگز کالج لندن در این باره می‌گوید: «خطری که روسیه برای ناتو ایجاد می‌کند، بعید است که یک تهاجم باشد، بیشتر احتمال دارد که ناشی از طیفی از تهدیدات نظامی و غیرنظامی دیگر باشد؛ آنچه اغلب تهدیدات ترکیبی نامیده می‌شود.»
به گفته آنها، هدف اصلی این است که ایالات متحده را از «تعهد» خود برای «دفاع از متحدان اروپایی» خود دور نگه دارد، چه با این امید که در یک کمپین نظامی پرهزینه دیگر در جاهای دیگر درگیر شود، یا اینکه از پروژه ناتو خسته شود.
برایدن اسپرلینگ، تحلیلگر شرکت رند به بیزنس‌اینسایدر گفت: «به همین دلیل، من انتظار دارم که روسیه از تمام ترفندها و قابلیت‌های موجود در دست خود برای تضعیف وحدت غرب در سال‌های آینده استفاده کند.»
برخی اشاره می‌کنند که روسیه در حال حاضر درگیر جنگ با ناتو است، البته به صورت پنهانی.
رابرت دوور، استاد امنیت بین‌الملل در دانشگاه هال در بریتانیا هم می‌گوید این سوال که آیا روسیه به ناتو حمله خواهد کرد یا نه، بیهوده است. او گفت: «روسیه در حال حاضر درگیر درگیری معنادار با کشورهای ناتو و متحدان آنهاست.
جنگ اوکراین محدودیت‌های جدی برای قدرت نظامی ناتو ایجاد کرد. این ائتلاف نظامی برای تولید گلوله‌های توپخانه و مهمات کافی برای اوکراین به تقلا افتاده است. در جریان بن‌بست در آمریکا بر سر کمک به کی‌یف، کشورهای اروپایی ناتو قادر به جبران این کمبود نبودند و نیروهای اوکراین به ازای هر ۱۰ شلیک نیروهای روس، یک بار پاسخ می‌دادند و همین هم در بخش‌هایی از خط مقدم نزدیک به فروپاشی بود.
اسپارلینگ، تحلیلگر شرکت رند گفت، ایالات متحده اخیرا این کمک‌های چند میلیارد دلاری به اوکراین را نهایی کرد، اما مشکلاتی که این وضعیت آشکار کرد، عمیق است. او گفت این نقطه ضعفی است که روسیه ممکن است در صورت عدم رفع آن، از آن بهره‌برداری کند.
او افزود: «این درگیری نشان داد که ارتش‌های غربی تا چه اندازه برای جنگی که مطابق با شرایط آنها نیست، آمادگی لازم را ندارند. در حالی که ما این شکنندگی را حفظ می‌کنیم، خطر بیشتری وجود دارد که روسیه فکر کند می‌تواند دست به چنین کاری بزند.»
دیرموند، کارشناس حوزه ارتش روسیه در کینگز کالج لندن به این رسانه آمریکایی گفت: «تصور یک سناریوی کوتاه مدت یا میان مدت که در آن دولت روسیه منابع لازم برای درگیر شدن در جنگ دیگری در مقیاس اوکراین را داشته باشد، دشوار است. جنگ با ناتو روسیه را نابود می‌کند، همانطور که پوتین به خوبی می‌داند، و حتی اگر فکر می‌کند این احتمال وجود دارد که ایالات متحده برای دفاع از یکی از اعضای ناتو در برابر تهاجم روسیه اقدام نکند، او هیچ نشانه‌ای از تمایل به این موضوع از طریق بازی با رولت هسته‌ای روسی نشان نمی‌دهد.»
اینگرام، افسر سابق اطلاعات نظامی انگلیس هم گفت، اما هر چقدر هم که طول بکشد، پوتین مصمم است به نوعی پیروزی در اوکراین دست یابد تا بتواند از آن به‌عنوان یک پلتفرم برای برنامه‌ریزی کمپین بعدی روسیه استفاده کند. پس از اوکراین، پوتین این میدان را بررسی خواهد کرد و مشتاق بهره‌برداری از فرصت‌های بیشتر برای گسترش قدرت روسیه خواهد بود. همانطور که اینگرام می‌گوید: «او می‌خواهد اتحاد جماهیر شوروی به دست یک رهبر روسیه بازگردد و این هدف نهایی اوست.»
انتهای پیام
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند